Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

 Κατάθλιψη : H Παγίδα των αρνητικών σκέψεων......!!!


Ο τρόπος σκέψης και αντιμετώπισης των καταστάσεων που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, είναι καθοριστικό στοιχείο για τη γένεση της κατάθλιψης.

Οι αρνητικές σκέψεις που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος για τον εαυτό του, η ασταμάτητη αυστηρή αυτοκριτική και οι απαισιόδοξες προβλέψεις του για το μέλλον, επηρεάζουν την αντίληψη του για το πως πραγματικά είναι η δική του ζωή.

Συχνά οι άνθρωποι με κατάθλιψη, λόγω ενός συγκεκριμένου τρόπου σκέψης, ενώ έχουν πετύχει κάτι πολύ σημαντικό, στην ουσία το βιώνουν ως μια αποτυχία ή ένα πισωγύρισμα. Θεωρούν ένα εμπόδιο ή μια δυσκολία σαν μια προσωπική αποτυχία.

Η απαισιόδοξη αυτή προσέγγιση, τους κάνει να τα βλέπουν όλα μαύρα και ανέλπιδα. Έστω και εάν είναι επιτυχημένοι και έχουν αξιοζήλευτα αποτελέσματα στη ζωή, εντούτοις εγκλωβίζονται σε μια παγίδα αρνητικών σκέψεων που τους βασανίζει οδηγώντας τους στα αδιέξοδα της κατάθλιψης.

Οι σκέψεις μας έχουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της διάθεσης μας. Η τάση στο να βλέπουμε περισσότερο την αρνητική μεριά των πραγμάτων παρά τα υπόλοιπα, μπορεί να φτάσει στο σημείο που να απομακρύνει κάθε χαρά από τη ζωή μας.

Το ερώτημα είναι, τι μπορούμε να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια κατάσταση;
Η κατάθλιψη μπορεί να αντιμετωπιστεί βέβαια με τη βοήθεια του ειδικού γιατρού. Η συμβολή του είναι απαραίτητη. 


Η φαρμακευτική αγωγή που θα συστήσει εάν το κρίνει απαραίτητο, στόχο έχει μεταξύ άλλων τη διόρθωση των βιολογικών εκείνων μηχανισμών που στον εγκέφαλο προωθούν την κατάθλιψη.

Παράλληλα η διαφοροποίηση του τρόπου σκέψης του ατόμου που υποφέρει από κατάθλιψη, μπορεί να έχει μακροχρόνια ευεργετική και προστατευτική δράση κατά της κατάθλιψης.

Αυτό δεν είναι εύκολη υπόθεση. Χρειάζεται χρόνο, προσπάθεια και συχνά βοήθεια από ειδικούς στη συμπεριφορική γνωστική θεραπεία.
Είναι όμως πολύ σημαντικό, ο καθένας από εμάς, να αναπτύξει τεχνικές αυτογνωσίας που θα του επιτρέπουν να ελέγχει τις σκέψεις του και κατά συνέπεια τη διάθεση του.

Ένα τέτοιο επίτευγμα έχει πολλά να μας προσφέρει παράλληλα με την προστασία από την κατάθλιψη στα άτομα που κινδυνεύουν περισσότερο από αυτήν.

Για να επιτύχουμε τον έλεγχο των αρνητικών σκέψεων που μπορούν να μας παγιδεύουν σε ένα φαύλο κύκλο κατάθλιψης, είναι εξαιρετικά σημαντικό να μπορούμε να αναγνωρίζουμε εκείνους τους διαλογισμούς που τεχνητά μας δημιουργούν πλάνη οδηγώντας μας βαθύτερα στην κατάθλιψη.

Αναγνωρίζοντας τον αρνητικό τρόπο σκέψης, είναι δυνατόν επεμβαίνουμε έγκαιρα, να το διορθώνουμε ακόμα και εμείς οι ίδιοι στη γένεση του (αυτοβοήθεια), διακόπτοντας έτσι το φαύλο κύκλο που οδηγεί στην κατάθλιψη.

Μερικοί από τους συχνότερους διαλογισμούς που οδηγούν άτομα με προδιάθεση για κατάθλιψη σε χειρότερη ψυχολογική κατάσταση περιλαμβάνουν:

Η υπεραπλούστευση
Στο άτομο που έχει προδιάθεση για κατάθλιψη, παρατηρείται συχνά το φαινόμενο της υπεραπλούστευσης. Βασικά στον εν λόγω διαλογισμό, το άτομο θεωρεί ότι εάν κάτι κακό του συμβεί, αυτό θα συμβεί ξανά και ξανά.

Το νοητικό φίλτρο
Στο μηχανισμό αυτό, το άτομο συνειδητά ή ασυνείδητα, βλέπει σε οτιδήποτε συμβαίνει πολύ περισσότερο τα κακά παρά τα καλά. 

Για παράδειγμα ενώ μπορεί να έχει πετύχει κάτι ουσιαστικό και σημαντικό, δεν απολαμβάνει τους καρπούς των κόπων και της επιτυχίας του αλλά παραμένει και ενδιατρίβει σε προβλήματα μικρότερης σημασίας που συνόδεψαν την επίτευξη του στόχου του.

Όλα ή τίποτα
Στο τρόπο αυτό της σκέψης, το άτομο θεωρεί οποιαδήποτε αντιξοότητα, ή πισωγύρισμα ως προσωπική αποτυχία. Ακόμη και ένα μικρό λάθος, λαμβάνει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από το πραγματικό του εκτόπισμα. 
Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι η τάση για τελειοθηρία 
η οποία συχνά γίνεται αντιπαραγωγική δημιουργώντας περισσότερες αρνητικές σκέψεις που οδηγούν στην κατάθλιψη.

Βιαστικά συμπεράσματα
Στο άτομο με αρνητικές σκέψεις και προδιάθεση για κατάθλιψη, οτιδήποτε είναι λόγος πρόβλεψης προβλημάτων και αρνητικών εξελίξεων. 

Αλλαγές ή συμπεριφορές σε άτομα του περιβάλλοντος που μπορεί να είναι συνήθεις, εκλαμβάνονται ως αλλαγές προς το πρόσωπο τους με αποτέλεσμα βιαστικά και άδικα να νομίζουν ότι κάτι κακό συμβαίνει που έχει σχέση μαζί τους.

Λήψη προσωπικής ευθύνης
Το άτομο που εγκλωβίζεται στο φαύλο κύκλο των καταθλιπτικών σκέψεων, για οτιδήποτε πάει στραβά, αναλαμβάνει την ευθύνη. Το αίσθημα αυτό της ενοχής, εκδηλώνεται ακόμη και όταν το άτομο δεν έχει κάνει λάθος.

Μείωση των θετικών
Στο διαλογισμό αυτό, υπάρχει η τάση να θεωρεί το άτομο ότι κάτι που επιτυγχάνει, είναι μόνο ένα ποσοστό αυτού που ήταν δυνατό. Έτσι μια επιτυχία χάνει την πραγματική της αξία, η ευχαρίστηση δεν υπάρχει και τα θετικά μετατρέπονται σε αρνητικά.

Μεγιστοποίηση της σημασίας των προβλημάτων
Στον τρόπο αυτό σκέψης, το άτομο παγιδεύεται από την υπερβολική σημασία που πιστεύει ότι μπορούν να έχουν ακόμη και μικρά προβλήματα. Η υπερτίμηση αυτή, οδηγεί τεχνητά το άτομο με προδιάθεση για κατάθλιψη, στο φαύλο κύκλο των μαύρων σκέψεων.

Συναισθηματική λογική
Εδώ, το άτομο θεωρεί ότι η ψυχολογική του διάθεση αντικατοπτρίζει την πραγματική του αξία. Βασικά αυτό το οδηγεί εσφαλμένα να πιστεύει ότι νιώθει άσχημα επειδή είναι κακός χαρακτήρας.

Υπερτόνιση των λαθών, η ρετσινιά
Στη ζωή όλοι κάνουμε λάθη, άλλοι λίγα άλλοι περισσότερα. Στον υπερτονισμό των λαθών, το άτομο με προδιάθεση για κατάθλιψη, εστιάζει την προσοχή του κυρίως στη σειρά των λαθών που έχει κάνει.

Στο τέλος αποκτά μια αρνητική εικόνα, μια ρετσινιά θα λέγαμε για τον ίδιο του τον εαυτό. Δεν είναι εύκολο να απαλλαγεί κάποιος από μια ρετσινιά ακόμη και όταν αυτή έχει επιβληθεί από το δικό του εαυτό.

Η μάζα των πρέπει
Στο διαλογισμό αυτό, το άτομο δεν σταματά από του να θυμάται τι πρέπει ή δεν πρέπει να κάνει. Στο τέλος της ημέρας θάβεται κυριολεκτικά από την ανεξάντλητη μάζα των υποχρεώσεων.

Παράλληλα τα άτομα με αυτή τη μορφή σκέψεων, πολύ συχνά συγκεντρώνουν την προσοχή τους και στα τι πρέπει και δεν πρέπει να κάνουν και οι άλλοι στο περιβάλλον τους. 

Η κατάσταση αυτή αυξάνει τη δική τους πικρία και απογοήτευση αλλά και των άλλων ατόμων του περιβάλλοντος τους.

Συνοπτικά έχουμε δει πιο πάνω μια σειρά από αρνητικούς διαλογισμούς που επιδεινώνουν την ψυχική διάθεση, οδηγούν σε φαύλο κύκλο απαισιοδοξίας και καταλήγουν στη μαύρη τρύπα της κατάθλιψης.

Οι σκέψεις αυτές δυνατόν να υπάρχουν σε διαφορετικούς βαθμούς σοβαρότητας. Άτομα με κατάθλιψη πιθανόν να έχουν το καθένα τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τρόπους διαλογισμού.

Όμως η αναγνώριση των αρνητικών διαλογισμών όπως περιγράφονται πιο πάνω, μπορεί να τους βοηθήσει να νικήσουν την κακή διάθεση και την κατάθλιψη.

Η καταγραφή των αρνητικών διαλογισμών
Μια καλή τεχνική είναι η καταγραφή καθημερινά, για ένα χρονικό διάστημα, των αρνητικών σκέψεων. Μπορεί να αφιερώνεται κάθε μέρα ένα εικοσάλεπτο για σκοπούς αναγνώρισης, καταγραφής και εξέτασης των αρνητικών σκέψεων. 

Η καταγραφή σε χαρτί και η εξέταση των αρνητικών σκέψεων έχει καταλυτική σημασία. Επιτρέπει την ταξινόμηση τους και την κατανόηση του γιατί οδηγούν σε χειρότερη ψυχική κατάσταση.

Η συστηματική αυτή άσκηση μαζί με την καταγραφή των συναισθημάτων που συνοδεύουν τους αρνητικούς διαλογισμούς όπως τους έχουμε περιγράψει πιο πάνω, μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ. 

Στο χαρτί καταγραμμένα τα πράγματα αυτά, λαμβάνουν μια διαφορετική όψη, όχι τόσο φοβερή όσο όταν οι αρνητικές σκέψεις στριφογυρίζουν στο μυαλό.

Η μέθοδος της καταγραφής των αρνητικών διαλογισμών και των συναισθημάτων που συνεπάγονται, δίνει νέα δύναμη στο άτομο να αντιμετωπίσει το φαύλο κύκλο της κακής διάθεσης και της κατάθλιψης. 

Φυσικά εκτός από την αυτοβοήθεια, η παροχή περίθαλψης από ένα ειδικό του τομέα της ψυχικής υγείας, ανάλογα με την περίπτωση έχει ουσιαστικό ρόλο.

Γρηγόρης Βασιλειάδης
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής,Διδάκτορας Ψυχολογίας (Ph.D)


Πολλές από τις εναλλακτικές μεθόδους θεραπείας, βασίζονται στην ενεργοποίηση των επτά κέντρων ενεργείας (τσάκρα) του ανθρώπινου σώματος, από όπου ρέει η ζωτική και συμπαντική ενέργεια.

Το πρώτο τσάκρα έχει χρώμα κόκκινο, βρίσκεται στα γεννητικά όργανα και δίνει τη ζωτική ενέργεια.

Το δεύτερο τσάκρα έχει χρώμα πορτοκαλί, βρίσκεται στη κοιλιακή χώρα και αποτελεί το κέντρο των επιθυμιών.

Το τρίτο τσάκρα έχει χρώμα κίτρινο, βρίσκεται στο ηλιακό πλέγμα, το κέντρο των απωθημένων συναισθημάτων.

Το τέταρτο τσάκρα έχει χρώμα πράσινο, βρίσκεται στη καρδιά και έχει να κάνει με την αγάπη.

Το πέμπτο τσάκρα έχει χρώμα γαλάζιο, βρίσκεται στο λαιμό και έχει να κάνει με την έκφραση.

Το έκτο τσάκρα έχει χρώμα μπλε σκούρο, βρίσκεται στο μέτωπο ανάμεσα στα φρύδια και είναι το γνωστό τρίτο μάτι. Το συγκεκριμένο τσάκρα έχει να κάνει με την διαίσθηση.

Το έβδομο τσάκρα, βρίσκεται στη κορυφή του κεφαλιού, στο κέντρο της φώτισης ή του ανώτερου εαυτού, από όπου περνά και η ενέργεια και έχει χρώμα βιολετί (μωβ).

 

 
 
Η αύρα είναι λατινική λέξη και σημαίνει αέρας που κινείται απαλά, μια πνοή του αέρα.

Είναι ένα ενεργειακό πεδίο που περιβάλλει το σώμα μας σαν ένα είδος φωτοστέφανου.
Αποτελείται από 7 αύρες σε 7 λεπτά στρώματα γύρω από το σώμα του ανθρώπου.

Η πρώτη αύρα, είναι η πνευματική και έχει διάμετρο 6 μέτρα.
Η δεύτερη αύρα, είναι η νοητική και έχει διάμετρο 3 μέτρα.
Η τρίτη αύρα, είναι η αιθερική που έχει διάμετρο μέχρι και 20 εκατοστά από το υλικό μας σώμα.
Οι υπόλοιπες 4 αύρες αλληλοκαλύπτονται και δεν μπορούν να προσδιοριστούν.

Πολύ σπάνια μπορεί κάποιος να δει την αύρα σε κάποιο άτομο.
Αυτό όμως που μπορούν να βλέπουν οι διορατικοί, είναι η αιθερική αύρα που φαίνεται σαν ένα είδος διαυγούς πεδίου που αποτελείται από διάφορα χρώματα και σχήματα.


Η αύρα αλλάζει χρώμα, μέγεθος, δομή και ένταση ανάλογα με την διανοητική και συναισθηματική κατάσταση του κάθε ατόμου ξεχωριστά.
Τα έντονα συναισθήματα και η διανοητική ασθένεια, αντικατοπτρίζονται στην εμφάνιση της αύρας.

Η αύρα έχει μερικές χιλιάδες ξεχωριστές αποχρώσεις και την βρίσκουμε όχι μόνο στον άνθρωπο, αλλά και στα ζώα, τα πουλιά, τα φυτά, τα πετρώματα και σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς.
Η μέθοδος Κίρλιαν μπορεί να φωτογραφίσει την αύρα και την κάνει ορατή στον άνθρωπο.

Η αύρα που εκπέμπει το σώμα μας, αποτελεί ένα ακριβές μέσο διάγνωσης, όχι μόνο για τις είδη υπάρχουσες ασθένειες, αλλά και για αυτές που δεν έχουν ακόμα εκδηλωθεί.
Η αύρα είναι το ενεργειακό πεδίο που βρίσκεται γύρω και μέσα σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς (ο αιθέρας του Πλάτωνα).


https://www.facebook.com/pages/Reiki-Life/238550459497224
Ήχοι της Ψυχής..!!

«Οι πόνοι είναι παραμύθια…..»
Όταν κάνεις ηχομασάζ, νοιώθεις τη δόνηση του ήχου να «μιλάει» στα κύτταρα σου. Βρίσκεσαι σε μια καλή παρατήρηση των ματιών του νου σου στην εσωτερική σου φυσική ομορφιά. 


Παρατηρείς με περιέργεια τις αισθήσεις σου, να παρουσιάζονται μπροστά σου με ένα «νέο» πρόσωπο. 
Στο παρόν που δέχεσαι το ηχομασάζ, δίνεις ευκαιρία στην ύπαρξη σου να αποσυρθεί στον άχρονο χρόνο και στον «χωρίς όρια» χώρο, που εσύ επιλέγεις κάθε φορά να αισθανθείς ασφαλής και προστατευμένος.

Νοιώθεις τα άκρα σου να ζεσταίνονται από μια πρωτόγνωρη ζεστασιά. Δυναμώνουν τα πέλματα που σε στηρίζουν στη γη που πατάς και τους ζητάς κάθε τόσο να κάνουν για σένα τα πιο σταθερά βήματα. 

Σου θυμίζουν ότι με τις έγνοιες που κουβαλάς τους φέρνεις αναποφασιστικότητα. Θέλουν να προχωρήσουν μα περιμένουν την εντολή από εσένα. Ακούν τους δισταγμούς σου και μένουν στο ίδιο σημείο, ώσπου να βρεις γύρω κάτι καλό για σένα και να το πλησιάσεις.
                                      
Τα γόνατα δυναμώνουν και βρίσκουν τη δύναμη να ακολουθήσουν ακόμη και τις πιο «δύσβατες» διαδρομές. Βρίσκουν το σθένος να κλωτσήσουν κάθε ανεπιθύμητη κατάσταση από το παρόν τους και επιλέγουν να πάψουν να υποκλίνονται σε άλλοτε «ισχυρούς αντιπάλους», δημιουργήματα του μυαλού .

Από την κοιλιά , απελευθερώνονται μνήμες και συγκινήσεις που σου θυμίζουν ή τους θυμίζεις την παρουσία σου στις στιγμές των ζωών. Η μουσική σε ταξιδεύει σε φυσικούς κύκλους της φύσης ή των εποχών. 

Απελευθερώνουν στον αέρα τα σπλάχνα κάθε τραχιά μνήμη που δεν κατάφερε ν’ αφομοιωθεί, όταν την καταβρόχθιζαν από τρόμο, χωρίς να προλάβουν να την μαλακώσουν.

Ο ήχος κυλάει μέσα στα νεφρά μας σα καθαρό νερό πηγής, όταν δεν έχουμε φτιάξει εκεί μπάλες θυμού, που εμποδίζουν το πέρασμα του. Όταν δεν έχουμε ξοδέψει τη δημιουργικότητα και τη θέρμη μας, αντί για γόνιμες ιδέες να κατασκευάσουμε άχρηστες πέτρες.

Καθώς η γαβάθα της καρδιάς, ακουμπά το ηλιακό μας πλέγμα, θυμίζει στο στομάχι ότι όλα όσα έκρυψε σε μια γωνιά, όταν βιαστικά τα προσπέρασε, για να μη τα βλέπει μπροστά στα μάτια του, ζυμώνονται και βαραίνουν. 

Μας θυμίζει ο τόνος, να κρατήσουμε τη ζωτική μας ενέργεια και να αποδεσμεύσουμε τη συγκινησιακή μνήμη των ανεπιθύμητων καταστάσεων. Οι επιθυμίες αναδύονται και καθαρίζουν κάθε θλίψη. Έτσι η καρδιά παύει να είναι αδύναμη και να κλαίει. Και τότε παύει να ξεχνά ότι δεν άντεχε να υποφέρει.

Ο αυχένας μαλακώνει από την ακαμψία και δέχεται να γυρίσει να κοιτάξει, όσα πριν δεν τολμούσε να αντικρύσει. Οι ώμοι ανακουφίζονται καθώς η μαλέτα, στέλνει τον ήχο στα χέρια και τους θυμίζει ν’ αφήσουν πίσω όλους εκείνους που τους έκοψαν την παρόρμηση για ζωή, και τις εσφαλμένες ιδέες δίχως χαρά, που γίνονται αβάσταχτες για τις ωμοπλάτες. Οι παλάμες ανοίγουν για να δεχθούν και όχι να δώσουν αυτή τη φορά, θεραπεύονται.

Χορδή η σπονδυλική στήλη, που τρέφει ή καταστρέφει την υγεία του οίκου μας. Του σώματος μας. Του μοναδικού σπιτιού μας, που φυλάμε την αγάπη, την έμπνευση, τη χαρά, τη σύνδεση μας με τον ουρανό και τη γη που πατάμε, όσο αυτό μένει φροντισμένο με σεβασμό.
                                
Κάθε στιγμή που δεχόμαστε το ηχομασάζ, είναι μια στιγμή όπου τιμάμε την αληθινή μας ύπαρξη. Ο ήχος ρωτά το σώμα, και η ψυχή απαντά με τρόπο, που μόνο εκείνη γνωρίζει…

https://www.facebook.com/pages/%CE%97%CF%87%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CF%83%CE%B1%CE%B6-%CE%97%CF%87%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%9C%CE%B5-%CE%98%CE%B9%CE%B2%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B1-Singing-Bowls-%CE%9A%CE%B1%CE%B9-%CE%9A%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%B1/230441830353707

 

  Tα τσάκρα και οι συσχετισμοί τους με τις ασθένειες.


Τα τσάκρα ή αλλιώς ενεργειακά κέντρα συνδέονται με τα όργανα του σώματός μας και λειτουργούν σε άμεση σχέση με αυτά. Έτσι οι ασθένειες που παρουσιάζονται στο σώμα προέρχονται από μια διαταραχή στην ενέργεια των κέντρων αυτών. Ας δούμε πώς συμβαίνει αυτό.

ΤΟ ΑΙΘΕΡΙΚΟ σώμα αποκαλύπτει την ενεργειακή κατάσταση του φυσικού σώματος. Οι αλλαγές της ενέργειας διαδραματίζονται πρώτα στο αιθερικό σώμα και μετά αποτυπώνονται στο φυσικό, κυτταρικό επίπεδο. 


Τα τσάκρα λαμβάνουν ανεπαίσθητες ενέργειες του σώματος (αιθερικές) και τις μετατρέπουν σε ενδοκρινικά σήματα (ορμονικά). Το αποτέλεσμα είναι να επηρεάζεται ολόκληρο το φυσικό σώμα, καθώς τα τσάκρα στέλνουν ενέργεια στα αντίστοιχα όργανα του σώματος.

Τα τσάκρα, οι αδένες και τα αντίστοιχα όργανα βρίσκονται σε τέλεια ευθυγράμμιση, γιατί όλα λειτουργούν στην ίδια συχνότητα. Για παράδειγμα, ο λαιμός (όργανο), ο θυροειδής (αδένας) και το πέμπτο τσάκρα είναι όλα ευθυγραμμισμένα.





Παρακάτω, περιγράφουμε τα τσάκρα και τις σχέσεις τους με τις ασθένειες, ξεκινώντας από την κορυφή του κεφαλιού και καταλήγοντας στο ριζικό τσάκρα.
Έβδομο τσάκρα
Εδώ φιλοξενείται ο εγκεφαλικός φλοιός και η επίφυση, καθώς και η ψυχική μας αντίληψη και η ικανότητά μας να καταπιανόμαστε με βαθύτερες εσωτερικές αναζητήσεις. Όταν το τσάκρα αυτό είναι ανοιχτό επιτυγχάνεται το νόημα της ζωής και μια ανώτερη συνειδησιακή κατάσταση. Όταν είναι κλειστό παρουσιάζει παρόμοια εικόνα με τις ψυχώσεις, όπου το μυαλό είναι αποξενωμένο από τον ανώτερο, πνευματικό εαυτό.

Έκτο τσάκρα
O προμήκης μυελός, τα μάτια, τα αυτιά, η μύτη και τα ιγμόρεια περιλαμβάνονται στο τσάκρα αυτό, όπως και η υπόφυση (μυξαδένας) και η επίφυση. Εδώ βρίσκεται η ενόραση και η διαίσθηση. Οι ικανότητες αυτές αναπτύσσονται μέσω του διαλογισμού και της ενδοσκόπησης.

Πέμπτο τσάκρα
Το τσάκρα αυτό σχετίζεται με το στόμα, τις φωνητικές χορδές, την τραχεία, το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα και το δέκατο κρανιακό νεύρο (βαγιού, που στα σανσκριτικά σημαίνει αέρας), τον θυρεοειδή και τους παραθυρεοειδείς αδένες. Επίσης κυβερνά το γενικό μεταβολισμό και το μεταβολισμό του ασβεστίου. Οι σκελετικές δραστηριότητες, η ελεύθερη βούληση, η ομιλία και το τραγούδι ανήκουν σε αυτό το τσάκρα, το ίδιο και η ικανότητα της διαισθητικής ακοής (διακοή).

Τέταρτο τσάκρα
Το τσάκρα αυτό παρέχει με ενέργεια την καρδιά, τους πνεύμονες, το στήθος, τα βρογχικά και το κυκλοφορικό σύστημα. Το μπλοκάρισμα της ενέργειας σε αυτό το τσάκρα οδηγεί σε εγκεφαλικό, στεφανιαία νόσο, έμφραγμα και άσθμα. Εδώ ανήκουν η αγάπη άνευ όρων, η αγάπη προς τον εαυτό μας και η ικανότητα να εκφράσουμε την αγάπη μας.

Τα στοιχεία του αέρα, της γης, της φωτιάς και του νερού αντιπροσωπεύονται από κάθε τσάκρα. Το στοιχείο του αέρα ανήκει στο τσάκρα της καρδιάς, καθώς βρίσκεται ανάμεσα στη γη και τον ουρανό, ανάμεσα στα ανώτερα και κατώτερα τσάκρα. Η γη αντιστοιχεί στο ριζικό, πρώτο τσάκρα που βρίσκεται στη βάση της σπονδυλικής στήλης και αντιπροσωπεύει την επαφή μας με τη γη. 

Η φωτιά αντιστοιχεί στο τρίτο τσάκρα, το λεγόμενο ηλιακό πλέγμα, το οποίο αποτελεί το κέντρο δύναμης ενός ατόμου. Το νερό ανήκει στο δεύτερο τσάκρα και στις ρευστές σχέσεις μας με τους άλλους.

Το τέταρτο τσάκρα φιλοξενεί επίσης το θύμο αδένα, ο οποίος κυβερνά το ανοσοποιητικό σύστημα και ατροφεί (συρρικνώνεται) με τη μοναξιά και την κατάθλιψη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το μπλοκάρισμα της ενέργειας του τσάκρα της καρδιάς και της λειτουργίας των αδένων. 

Οι ανεπαίσθητες ενέργειες, τα συναισθήματα, το ανοσοποιητικό σύστημα και το στοιχείο του αέρα που σχετίζονται με το τσάκρα αυτό είναι άκρως απαραίτητα για τη ζωή. Ο θύμος αδένας πιστεύεται ότι ελέγχει την παραγωγή κυττάρων T, παράγοντας μια ορμόνη που μάχεται τις μολύνσεις.

Υπάρχει όμως και ένας ανοσοποιητικός παράγοντας που μπορεί να αποτρέψει τη στεφανιαία νόσο, παρά τις γνωστές αιτίες που την προκαλούν, δηλαδή υψηλή χοληστερίνη, κάπνισμα και υπερένταση. Η υπολειτουργία των οργάνων, συμπτώματα όπως ο διαβήτης, η δυσλειτουργία των ωοθηκών και των επινεφριδίων είναι αποτελέσματα απώλειας ενέργειας και ατροφίας των αδένων αυτών.

Τέταρτο τσάκρα και κατάθλιψη
Η κατάθλιψη και το αίσθημα της λύπης έχουν σαν αποτέλεσμα την υπολειτουργία του ανοσολογικού μηχανισμού, ενώ αυξάνουν τον κίνδυνο δημιουργίας καρκίνου σε επιρρεπείς στην ασθένεια οργανισμούς. Το σώμα, καθώς το ανοσοποιητικό του σύστημα λειτουργεί στα πιο χαμηλά του επίπεδα, αδυνατεί να εντοπίσει την εισβολή καρκινικών κυττάρων. Τα κύτταρα T και τα λεμφοκύτταρα (τα μαχητικά κύτταρα T) καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα μέσω της περιπόλου που πραγματοποιείται από τον ανοσολογικό μηχανισμό του οργανισμού. Ο μηχανισμός αυτός μπορεί να εντοπίσει τα μικρόβια, του ιούς και τα καρκινικά κύτταρα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα λεμφοκύτταρα, για έναν άγνωστο λόγο, παράγουν αντισώματα κατά των κυτταρικών πρωτεϊνών, των οργάνων και του DNA, λειτουργούν δηλαδή ενάντια στον οργανισμό. Παρόμοιο μηχανισμό, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα στρέφεται ενάντια στον ίδιο τον οργανισμό, συναντάμε στις ασθένειες της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, στη σκλήρωση κατά πλάκας, στη βαριά μυασθένεια, στο λύκο, στη θυροειδίτιδα, στη δυσλειτουργία των επινεφριδίων και στο πρώιμο στάδιο του διαβήτη.

Το μπλοκάρισμα λοιπόν της ενέργειας στο θύμο αδένα και στην καρδιά μπορεί να προκαλέσει την επίθεση του ανοσολογικού μηχανισμού στον ίδιο τον οργανισμό. Για παράδειγμα, η βαριά μυασθένεια προσβάλλει τις νευρομυικές διακλαδώσεις και είναι βαθιά συνδεδεμένη με τη χαμηλή αυτοεκτίμηση. 



Η καταστολή της δραστηριότητας των μαχητικών κυττάρων T προστατεύει το σώμα από την επίθεση προς τον εαυτό του. O ιός του AIDS φαίνεται ότι συνδέεται με αυτού του είδους τη δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, η οποία λαμβάνει χώρα στο δεύτερο και τέταρτο τσάκρα.
Τρίτο τσάκρα
Σχετίζεται με τα επινεφρίδια και το ηλιακό πλέγμα και επηρεάζει το στομάχι, το πάγκρεας, το συκώτι, τη χοληδόχο κύστη και τη σπλήνα. Tο τσάκρα αυτό έχει να κάνει με την προσωπική μας δύναμη, τον έλεγχο που έχουμε πάνω στη ζωή μας και τις σχέσεις μας με τους άλλους. Όταν είναι μπλοκαρισμένο έχουμε την τάση να βλέπουμε τον εαυτό μας σαν θύμα.

Η ικανότητα να βλέπουμε τον κόσμο σαν ένα φιλικό κι ευχάριστο μέρος και όχι σαν μια απειλή αποτελεί πηγή δύναμης και αισιοδοξίας. Η κακομεταχείριση και ο θυμός, καθώς και η σύγκρουση ανάμεσα στην κυριαρχία και την καταστολή επηρεάζουν το τσάκρα αυτό. Έτσι το άτομο μπορεί να παρουσιάσει μια τυραννική ή παθητική συμπεριφορά.

Για παράδειγμα, το έλκος συχνά εμφανίζεται σε ανθρώπους που παρουσιάζουν μια κυριαρχική συμπεριφορά, ενώ έχουν μια υποχωρητική, εξαρτημένη εσωτερική ζωή. Το έλκος έχει σχέση και με το πρώτο τσάκρα. Παρόμοια, ο διαβήτης σχετίζεται και με το τέταρτο, αλλά και με το τρίτο τσάκρα, καθώς έχει να κάνει με την απώλεια προσωπικής δύναμης και τη νοσταλγία του παρελθόντος.

Πολλές ασθένειες που προκαλούνται από τη διαταραχή της ενέργειας στα τσάκρα είναι τα αποτελέσματα πεποιθήσεων που είχαν αποκτηθεί σε νεαρή ηλικία και εξακολουθούν να υπονομεύουν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση του ατόμου. Τις περισσότερες φορές, οι πεποιθήσεις αυτές, βρίσκονται στο υποσυνείδητο του ατόμου και “παίζονται” ξανά και ξανά στο μυαλό του σαν παλιά ταινία.

Δεύτερο τσάκρα
Οι γενητικοί αδένες (όρχις ή ωοθήκη), η σπλήνα, το λεπτό και το μεγάλο έντερο και το ιερό οστό ανήκουν στο δεύτερο τσάκρα. Οι ασθένειες που σχετίζονται με το τσάκρα αυτό περιλαμβάνουν προβλήματα με τον τράχηλο και τη μήτρα, την κολίτιδα, τον προστάτη, τον καρκίνο της κύστης, προβλήματα με την απορρόφηση της τροφής και πόνους στη μέση. Εδώ εδρεύει η σεξουλικότητα του ατόμου, ενώ πιστεύεται ότι η ενέργεια μεταφέρεται στο σώμα μέσω της σπλήνας. Η σεξουαλική ενέργεια αποτελεί έκφραση μυστικιστικών εμπειριών.

Πρώτο τσάκρα

Το ριζικό τσάκρα συμβολίζει τη σύνδεση μας με τη γη και το αίσθημα της επιβίωσης. Αν το τσάκρα αυτό είναι υπερδραστήριο σχηματίζονται παρανοϊκές ιδέες στο άτομο, ενώ αν είναι μπλοκαρισμένο παρατηρείται μείωση της θέλησης για τη ζωή. Τα όργανα που σχετίζονται με το τσάκρα αυτό είναι το ορθό έντερο, ο πρωκτός και η ουρήθρα.

Τα δυο κατώτερα τσάκρα (το πρώτο και το δεύτερο) σχετίζονται με την κατακράτηση παλιού, “άχρηστου” υλικού και την τυχόν δυσκολία να αφήσουμε πίσω το παρελθόν. Η ρίζα αποτελεί το καύσιμο υλικό για τον κάμινο της γέννησης και οπλίζει το άτομο με δημιουργική ενέργεια. 

Η ενέργεια κατευθύνεται προς τα πάνω, στο τσάκρα του λαιμού με τη μορφή εκφραστικής δύναμης και στο τσάκρα της κεφαλής με τη μορφή συνειδητότητας. Στην πορεία της προς την κορυφή φιλτράρεται από το τσάκρα της καρδιάς, μέσα από την αγάπη και τη συμπόνια.

Η ασθένεια
Η ασθένεια είναι το τελικό παράγωγο της διάσπασης ανάμεσα στην ψυχή (ανώτερος εαυτός) και την προσωπικότητα. Η διάσπαση αυτή αποτελεί σημαντικότερο γεγονός ακόμη και από την ίδια την ασθένεια. Αν αποκατασταθεί η σχέση αυτή, τότε αποκαθίσταται και η υγεία.

Ο φόβος και η αρνητικότητα διασπάνε το δεσμό ανάμεσα στα ζευγάρια σώμα/προσωπικότητα και ψυχή/ανώτερος εαυτός. Ο φόβος έχει μια διασπαστική επίδραση πάνω στο μαγνητικό, μοριακό, φυσικό σώμα και το απομονώνει από το άκρως απαραίτητο, καθοδηγητικό του ανώτερο εαυτό. Ο διαχωρισμός αυτός αφήνει το σώμα εκτεθειμένο σε εισβολές μικροβίων.

Η αιτία της ασθένειας βρίσκεται στην προσωπικότητα, ενώ η προδιάθεση για τον τύπο της ασθένειας εδρεύει στο μίασμα, το οποίο βρίσκεται στο DNA του ατόμου. Το μίασμα είναι η εν δυνάμει ασθένεια, η οποία είναι προκαθορισμένη από το ιστορικό της υγείας των προγόνων του ατόμου.

Η θεραπεία

Η θεραπεία του ατόμου επιτυγχάνεται με τη θεώρηση του ατόμου σαν ολότητα. Δεν περιορίζεται ούτε στο φυσικό ούτε στο νοητικό του επίπεδο. Το άτομο δεν έχει προσπέλαση στα συναισθήματα που είναι παγιδευμένα στο ασυνείδητο. Το φυσικό σώμα όμως έχει άμεση σύνδεση με το ασυνείδητο και γι? αυτό δημιουργεί τις ασθένειες, “υλοποιώντας” τη σύγκρουση που παρατηρείται στο ασυνείδητό του.

Η διπλή φύση της ενέργειας/ύλης φαίνεται να είναι μια από τις βασικές ιδέες της μοριακής φυσικής του Aϊνστάιν, ενώ θα μπορούσε να εξηγήσει και τη σχέση του αιθερικού με το φυσικό σώμα. Στην πραγματικότητα, αν η ύλη και η ενέργεια ταυτίζονται, τότε το ασυνείδητο και το μοριακό σώμα είναι στενά συνδεδμένα μεταξύ τους, ενώ παράλληλα αποτελούν κομμάτι της όλης ύπαρξης. 

Η υγεία λοιπόν έχει άμεση σχέση με την αρμονική σχέση ανάμεσα στο σώμα, το μυαλό και το πνεύμα.

https://www.facebook.com/pages/Reiki-Life/238550459497224

Ασθένεια, Πόνος Και Αυτοϊαση Μέσω  Διαλογισμού....!!!

Μια μέρα, σύμφωνα με το μύθο, οι θεοί αποφάσισαν να δημιουργήσουν το σύμπαν. Δημιούργησαν τ’ αστέρια, τον ήλιο, το φεγγάρι. Δημιούργησαν τις θάλασσες, τα βουνά, τα φυτά και τα σύννεφα. Ύστερα δημιούργησαν τον άνθρωπο.

Και στο τέλος, δημιούργησαν την Αλήθεια.

Σε αυτό το σημείο όμως, παρουσιάστηκε ένα πρόβλημα: Πού έπρεπε να κρύψουν την Αλήθεια προκειμένου να μην την βρουν αμέσως οι άνθρωποι; Ήθελαν να παρατείνουν την περιπέτεια της αναζήτησης.

«Ας βάλουμε την Αλήθεια στην κορυφή του ψηλότερου βουνού» είπε ένας απ’ τους θεούς.

Σίγουρα θα είναι δύσκολο να τη βρουν εκεί πάνω.

«Ας την βάλουμε στο πιο μακρινό αστέρι», είπε ένας άλλος.

«Ας την κρύψουμε στην πιο σκοτεινή και βαθιά άβυσσο»

«Ας την κρύψουμε στην μυστική όψη του φεγγαριού»

Στο τέλος, ο αρχαιότερος και σοφότερος θεός είπε,

«όχι, θα κρύψουμε την Αλήθεια μέσα στην ίδια την καρδιά των ανθρώπων.

Έτσι, θα την ψάχνουν σε ολόκληρο το σύμπαν, χωρίς να έχουν επίγνωση ότι την έχουν μέσα τους από την αρχή».

Συχνά ψάχνουμε για λύσεις, απαντήσεις, την ευτυχία ή την ίαση έξω από τον εαυτό μας. Κι ενώ κάποιες φορές η αναζήτηση μας αποδεικνύεται επιτυχής , άλλες φορές πάλι, ίσως διαπιστώσουμε ότι όσο και να ψάχνουμε αδυνατούμε να βρούμε αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε. Είναι πράγματι ασυνήθιστο, όταν πάσχουμε από μία ασθένεια να σκεφτούμε «εντάξει, μπορώ να «γιατρέψω» τον εαυτό μου , ας αρχίσω από σήμερα».

Δεν έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε έτσι και το πιθανότερο είναι να μη μας περάσει αυτή η ιδέα απ’ το μυαλό. Όμως , 
η αλήθεια είναι ότι μπορούμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας να γατρευτεί ή να καλυτερέψει τα συμπτώματα του. 

Ένας εξαιρετικός και αποδεδειγμένος από πάμπολλες επιστημονικές έρευνες τρόπος για να το κάνουμε αυτό είναι εξασκώντας την εσωτερική μας επίγνωση και ισορροπία μέσω της πρακτικής του διαλογισμού και συγκεκριμένα μέσω του διαλογισμού στην Ενσυνειδητότητα.

Τι είναι ο διαλογισμός;

Είναι η πρακτική κατά την οποία εκπαιδεύουμε το μυαλό μας να βιώσει ένα επίπεδο συνείδησης από το οποίο πραγματοποιείται ένα εσωτερικό όφελος. Υπάρχουν εκατοντάδες είδη διαλογισμών, ακόμα και πρακτικές που ηρεμούν το νου μέσω της επικέντρωσης σ’ ένα αντικείμενο, όπως για παράδειγμα ,στην ίδια μας την αναπνοή.


Κάποια είδη διαλογισμού περιλαμβάνουν την αφιέρωση της εσωτερικής προσοχής στο θεό, ενώ άλλα περιλαμβάνουν τον οραματισμό συμβολικών σχημάτων ή την καλλιέργεια της αγάπης και της συμπόνιας.

Ο διαλογισμός δε σημαίνει απαραίτητα «παύω να σκέφτομαι», όπως νομίζουν πολλοί. Απλώς, σε κάποιες μορφές διαλογισμού, το άτομο εξασκείται στο να αποκτά επίγνωση των σκέψεων του καθώς αυτές έρχονται και φεύγουν και να μην ταυτίζεται τόσο έντονα με το περιεχόμενο τους. 


Παρόλο που ο διαλογισμός συσχετίζεται με τις ανατολικές φιλοσοφίες και ιδιαίτερα με τον Βουδισμό, εξασκείται πλέον ευρέως και στη Δύση, έχοντας μάλιστα ενσωματωθεί σε διάφορα πλαίσια όπως π.χ ο τομέας της υγείας(ιδιαίτερα στο εξωτερικό).

Ο διαλογισμός στην Ενσυνειδητότητα
Ο όρος Ενσυνειδητότητα (Mindfulness) προέρχεται από την Ανατολή και συγκεκριμένα από τη Βουδιστική παράδοση για την οποία αποτελεί το μονοπάτι προς την απελευθέρωση και τη φώτιση. Η ενσυνειδητότητα είναι ένα είδος ηθελημένης προσοχής που αφορά την παρούσα στιγμή και πραγματοποιείται χωρίς την άσκηση κριτικής στην εμπειρία που βιώνεται. 


Το νόημα της ενσυνειδητότητας είναι να έχουμε επίγνωση των αισθήσεων, των συναισθημάτων, των σκέψεων ,των επιθυμιών και των προθέσεων μας κάθε στιγμή.

Ο τρόπος με τον οποίο προσέχουμε αυτή μας την εμπειρία είναι μη κριτικός : αντί να αναρωτιόμαστε για την ορθότητα των αισθήσεων ή των συναισθημάτων μας για παράδειγμα, συνειδητά επιλέγουμε να τα βιώσουμε χωρίς να τα κρίνουμε.


Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής είναι η απαλλαγή από την πίεση και την ένταση που νιώθουμε όταν ασκούμε κριτική στην εμπειρία μας καθώς και η μεγαλύτερη επαφή μας με την παρούσα στιγμή.

Ενσυνειδητότητα, ασθένεια και πόνος
Ο πόνος δεν είναι παρά μια εμπειρία. Η εμπειρία αυτή είναι προσωπική και ολοένα και περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον πόνο είναι υποκειμενικός και εξαρτάται από διαφορετικούς για τον καθένα παράγοντες όπως συναισθήματα, πεποιθήσεις και εμπειρίες του παρελθόντος.

Έχουν ονομαστεί δύο επίπεδα στην εμπειρία του πόνου: Το πρώτο επίπεδο είναι αυτό στο οποίο σημειώνονται οι δυσάρεστες αισθήσεις και τα σωματικά συμπτώματα. Αυτό είναι το πρωτογενές επίπεδο πόνου. Πέρα από αυτό το επίπεδο, υπάρχει ο «δευτερογενής» πόνος που δημιουργείται από την αντίσταση και απόρριψη που νιώθουμε ως άνθρωποι απέναντι στην εμπειρία του πόνου.


Όταν δηλαδή λέμε «Γιατί να μου συμβαίνει αυτό; Δεν θέλω να μου συμβαίνει αυτό!», αυτή η αντίσταση στην εμπειρία του πόνου , προκαλεί θλίψη και κάνει τον πόνο, ακόμα πιο οδυνηρό.

Η πρακτική της ενσυνειδητότητας είναι χρήσιμη σε οποιαδήποτε πάθηση στην οποία υπάρχει πόνος. Αυτό που έχει σημασία είναι η εμπειρία του πόνου ανεξάρτητα διάγνωσης. Όταν εξασκούμε την ενσυνειδητότητα, παρατηρούμε την εμπειρία μας σα σύνολο ακόμα κι αν η εμπειρία αυτή περιλαμβάνει πόνο. 


Η προσοχή μας επικεντρώνεται στο να επαναφέρουμε το μυαλό μας σε αυτό που συμβαίνει αυτή την στιγμή ,όταν παρατηρούμε ότι αυτό περιπλανάται στο παρελθόν ,το μέλλον ή το φαντασιακό.

Στην πρακτική της ενσυνειδητότητας, αποδεχόμαστε τον πόνο που αναπόφευκτα βιώνουμε και ταυτόχρονα επεκτείνουμε την επίγνωση μας στα μέρη του σώματος μας που δεν πονούν, ή στο δωμάτιο γύρω μας, τους ήχους, τους άλλους ανθρώπους.

Η μη κριτική προσοχή στην εμπειρία μας, βοηθάει στην όξυνση της αντίληψης μας σε σχέση με αυτό που συμβαίνει και βοηθά ν’ αλλάξουμε τη σχέση μας όχι μόνο με τον πρωτογενή πόνο αλλά κα να μειώσουμε το δευτερογενή πόνο που συμβαδίζει με τις χρόνιες ασθένειες.

Σύμφωνα με μία νέα μελέτη, τα άτομα που εξασκούσαν τη συγκεκριμένη διαλογιστική τεχνική, κατάφεραν να μειώσουν τόσο τα σωματικά όσο και τα ψυχολογικά συμπτώματα του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου που λάμβανε μόνο τη συμβατική θεραπεία. 


Οι ερευνητές τοποθέτησαν τις 75 γυναίκες συμμετέχουσες ηλικίας από 19-71 ετών σε δύο ομάδες, μία ομάδα που εφάρμοζε το διαλογισμό στην ενσυνειδητότητα , και μία άλλη στην οποία υπήρχε αμοιβαία υποστήριξη για το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου αλλά για άλλα καθημερινά προβλήματα. Κάθε ομάδα ακολούθησε πρόγραμμα 8 εβδομάδων.

Στο τέλος των 8 εβδομάδων, η σοβαρότητα των συμπτωμάτων μειώθηκε περισσότερο στην ομάδα που έκανε διαλογισμό (26.4%) παρά στην ομάδα ελέγχου(6.2%). Μάλιστα, μετά από 3 μήνες, το 38.2% των ανθρώπων που ακολούθησαν τη διαλογιστική τεχνική ανάφεραν μείωση των συμπτωμάτων σε σχέση με το 11.8% των ασθενών που ανήκαν στην άλλη ομάδα.

Με βάση τον συγκεκριμένο διαλογισμό, ο Jon Kabat-Zinn , καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της της Μασαχουσέτης συνέθεσε για πρώτη φορά το 1979 ,μια εξαιρετικά βοηθητική μέθοδο διαχείρισης του στρές , την «Μείωση του στρές με βάση την

Ενσυνειδητότητα»(Mindfulness Based Stress Reduction-MBSR). Από τότε, περισσότεροι από 16,000 συμμετέχοντες , πολλοί από τους οποίους είναι ασθενείς με χρόνιο πόνο και ασθένειες έχουν βοηθηθεί παρακολουθώντας το πρόγραμμα.

Η συγκεκριμένη μέθοδος, έχει αποδεχθεί εξαιρετικά αποτελεσματική και σε ασθενείς με ινομυαλγία.
Οι μελέτες δείχνουν βελτιώσεις στην ποιότητα της ζωής των ασθενών, τη διαχείριση της ασθένειας και το θετικό συναίσθημα.

Επίσης, όπως αναφέρουν οι ίδιοι ασθενείς, υπάρχουν βελτιώσεις στην οπτική αναλογική κλίμακα του πόνου, την αντίληψη του πόνου, τη διαχείριση του πόνου καθώς και στη γενική λίστα συμπτωμάτων της ασθένειας. (1)

Σε μια παλαιότερη μελέτη (2), ο Jon Kabat-Zinn εξερεύνησε την επίδραση της προαναφερθείσας μεθόδου σε ασθενείς που υποβάλλονταν σε φωτοθεραπεία για την μέτρια προς σοβαρή ψωρίαση. Η μία ομάδα σε συνδυασμό με τη φωτοθεραπεία δεχόταν και οδηγίες διαλογισμού και οραματισμού ενός υπεριώδους φωτός το οποίο επιβράδυνε τον διαχωρισμό των κυττάρων.

Η ομάδα που ακολούθησε το διαλογισμό και τον οραματισμό, παρουσίασε καθαρισμό των δερματικών συμπτωμάτων κατά 50% γρηγορότερα σε σχέση με την άλλη ομάδα που δεχόταν μόνο φωτοθεραπεία χωρίς διαλογισμό και οραματισμό.

Είναι έκδηλο από όσα αναφέρθηκαν, ότι ως άνθρωποι διαθέτουμε την δυνατότητα να βοηθήσουμε τον εαυτό μας να θεραπευτεί, φτάνει να στραφούμε προς τα μέσα και να αξιοποιήσουμε αυτή την έμφυτη δύναμη του μυαλού μας.

Το να στραφούμε βέβαια προς τον εσωτερικό μας ιατρό, δε σημαίνει ότι θα πρέπει ν’ απορρίψουμε τη συμβατική ιατρική. Όπως είδαμε, στις περισσότερες έρευνες, τα καλύτερα αποτελέσματα έφερε ο συνδυασμός της συμβατικής ιατρικής με την εσωτερική πρακτική του διαλογισμού.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Έθνος στις 16/8/12.