Η σχέση μας με τον εαυτό μας και τους άλλους

 

 

 

 

 

'Τι συμβαίνει όταν ανθίζει ένα λουλούδι στο βάθος του δάσους και κανένας δεν το βλέπει, κανένας δεν ξέρει το άρωμά του, κανένας δεν περνάει δίπλα του, σχολιάζοντας ‘τι όμορφο!’, κανένας δεν γεύεται την ομορφιά του, τη χαρά του, κανένας δεν το μοιράζεται;
Τι συμβαίνει στο λουλούδι; Υποφέρει; Παθαίνει πανικό; Αυτοκτονεί; Το λουλούδι εξακολουθεί να ανθίζει. Δεν έχει καμία διαφορά είτε περνάει κάποιος είτε όχι.
Το λουλούδι εξακολουθεί να σκορπίζει το άρωμά του στους ανέμους. Εξακολουθεί να προσφέρει τη χαρά του στο Θεό, στο Όλο.'


Osho


Το λουλούδι δεν παθαίνει πανικό, δεν υποφέρει, δεν αυτοκτονεί, όταν κανένας δε το βλέπει, κανένας δεν του δίνει αγάπη και αποδοχή...
Εμείς άραγε γιατί παθαίνουμε πανικό, γιατί υποφέρουμε;
Μήπως αν στραφούμε μέσα μας, και αγαπήσουμε τον εαυτό μας, και σταματήσουμε να περιμένουμε να λάβουμε αγάπη από έξω, να έρθει η στιγμή που θα λαμβάνουμε αγάπη και από το εξωτερικό μας περιβάλλον χωρίς εξαρτήσεις και χωρίς πόνο;
Μήπως να δούμε από μια άλλη οπτική την πραγματικότητα και τη σχέση μας με τον εαυτό μας;


'Όπως μέσα έτσι και έξω'...